Do muzeum nauki w holenderskiej Hadze trafił moduł fotowoltaiczny, który ma 40 lat. Został wyprodukowany w 1982 roku i był częścią najstarszej elektrowni fotowoltaicznej w Holandii.
Nie każdy zdaje sobie sprawę, że historia fotowoltaiki liczy sobie już ponad pół wieku. Przemysł energetyki słonecznej zaczął się dynamicznie rozwijać dopiero około 20 lat temu. Jednakże moduły fotowoltaiczne były produkowane już dużo wcześniej. W Europie np. pierwsze instalacje fotowoltaiczne powstawały już w latach 80. XX wieku.
Właśnie z jednej z takich instalacji, trafił ostatnio do muzeum nauki w Hadze moduł fotowoltaiczny, który został wyprodukowany 40 lat temu przez niemiecką firmę AEG-Telefunken. Był częścią najstarszej elektrowni fotowoltaicznej w Holandii, która liczyła sobie 2748 modułów o łącznej mocy 50 KW. Ta instalacja uruchomiona w 1983 roku przez instytut MIWB na holenderskiej wyspie Terschelling w archipelagu Wysp Zachodniofryzyjskich.
Dzięki wsparciu Komisji Europejskiej i unijnego budżetu na lata 1979-1993 projekt zrealizowano. Jak na tamte czasy, była to nadzwyczaj futurystyczna inwestycja. Kooperowała z bateryjnym magazynem energii elektrycznej o pojemności 18 kWh oraz turbiną wiatrową o mocy 40 KW. Mimo tego, iż system był wyposażony w baterię, nie posiadał off-gridowego charakteru. Podłączony do sieci badał wpływ, jaki mogą mieć odnawialne źródła energii na lokalny system energetyczny.
Ten moduł, który trafił do haskiego Museon-Omniversum jest wymiarów 45,8 x 56,4 x 1cm i bazuje na 20 ogniwach polikrystalicznych. Takie parametry pozwoliły na osiągnięcie mocy nominalnej 18 W oczywiście przy sprawności modułu na poziomie 9 %. Natomiast napięcie obwodu otwartego wynosi 9V, a prąd zwarciowy to 2A.
Współcześnie najstarszą i nadal działającą instalacją fotowoltaiczną w całej Europie jest instalacja znajdująca się w Szwajcarii, w mieście Lugano. System ten podłączony do sieci i działa nieprzerwalnie od 1982 roku, czyli aż 40 lat, tyle co nasz moduł fotowoltaiczny z muzeum.
Pierwotnie ta inwestycja składała się z 288 modułów krystalicznych marki Arco Solar o mocy jednostkowej rzędu prawie ok 37 W. Początkowo instalacja sięgała mocy 10,656 kWp. W 1992 roku konieczna była wymiana falownika z urządzenia o mocy 10kW firmy Abacus na falownik o mocy 15kW marki Ecopower. Zredukowano liczbę modułów do 252 oraz całkowitą moc instalacji, która zmniejszyła się do 9,324 kWp.
W 2017 roku naukowcy z instytutu SUPSI przeprowadzali ostatnie badania wydajności modułów tej instalacji. Stwierdzono, iż w przypadku 58% modułów ich moc wynosiła więcej niż 80 % mocy początkowej. Odnotowano przy tym różne efekty pogorszenia się wydajności modułów w zależności od rodzaju wykorzystanej foli PVB i ich dostawców.
W przypadku modułów gdzie wykorzystana została folia pierwszego rodzaju PVB, degradacja nastąpiła w zaledwie 0,2 % / rok. Oznacza to bardzo świetny wynik, gdyż po 35 latach te moduły zachowały przeciętnie 93% swojej mocy początkowej.
Folia od drugiego dostawcy zapewniła 76 % początkowej mocy, co daje nam degradację na poziomie 0,62 % / rok.
Natomiast moduły fotowoltaiczne, w których użyto folii PVB najgorszej jakości, od trzeciego dostawcy, zdefiniowano jako bezużyteczne.
Wnioski nasuwają się same. Nie ma co oszczędzać na częściach lub podzespołach w naszych instalacjach fotowoltaicznych. Użycie wysokiej klasy i wydajności urządzeń pozwoli nam na cieszenie się pełną wydajnością instalacji przez bardzo długie lata! Decydując się na montaż instalacji fotowoltaicznej musimy kierować się zasadą – inwestujemy wyłącznie w solidne i sprawdzone zestawy produktów.
Pamiętajmy również o wybieraniu tylko certyfikowanych systemów montażowych instalacji fotowoltaicznych, które są gwarancją bezpieczeństwa.
Masz pytanie? Napisz do nas.